Soms denken we, lagen we maar op het Gaastmeer voor anker of aan een walletje op het Reitdiep.
Nu denk ik dat ook. Het is koud, het regent en het waait hard. Voor de komende dagen wordt nog meer wind voorspeld. Vlak voor de klapbrug van het Falsterbo-kanaal wachten we op westen-wind, die morgen zijn kunst mag vertonen om ons naar Ystad te brengen. Iedere dag hetzelfde patroon: 's morgens lijkt het een leuke dag te worden, zonnetje, prettig windje uit de goede hoek en een vooruitzicht op een bezeild tochtje. Telkens weer kwamen we bedrogen uit. In de loop van de ochtend gaat het alleen maar harder waaien en vooral uit de richting waar we naar toe willen. Een wind die zich niets aantrekt van de voorspellingen. De Zweeds-Deense windgoden houden van spelletjes, spelletjes die we niet erg kunnen waarderen. Best wel vreemd dat we in Noorwegen tijdens die lange tocht dit langdurige, onvoorspelbare en onstabiele weertype niet hebben gehad. Achter ons heeft een 54 voet lang SwedenYacht zijn vallen niet goed vastgezet en die klapperen tegen de 25 meter hoge mast met de regelmaat van een metronoom. Als de (Engelse) schipper er niets aan doet, moet ik hem voor de nacht nog maar eens aan zijn jas trekken, als hij die tenminste nog aan heeft. Niets irritanter dan het tikken van vallen tegen de mast, binnen gehoorsafstand. De havenmeester is een vriendelijk man die mijn wat sombere stemming doet verdampen. Hij vraagt of ik het rode lintje zo zichtbaar mogelijk aan de verstaging wil bevestigen, zodat hij kan zien dat we betaald hebben. De mis-communicatie tussen Nienke en mij, bij aankomst en het daaropvolgende gehakketak op elkaar, is na het mini-tukje bijgelegd. Nienke begreep dat we met de punt van het schip de box in zouden varen en maakte alles daarvoor klaar met lange achterlijnen. Ik zag echter een lege box waar we achteruit in konden varen. Voor zo'n manoevre moeten er andere touwtjes klaargelegd worden en dat moet wel van te voren duidelijk zijn en met elkaar gecommuniceerd worden. We liggen vast op 4 punten en een extra spring om te voorkomen dat we naar de kant gedrukt worden als de wind naar het westen draait.
Na het heerlijke verblijf in Kopenhagen voeren we naar Rungsted de geboorteplaats van Karen Blixen, de schrijfster van o.a. het verfilmde autobiografische boek 'Out of Africa' met Meryl Streep en Robert Redford. Het kleine museum, vlakbij de jachthaven is de moeite waard om te bezoeken. Naast dat ze schrijfster was heeft ze ook een aantal aardige schilderijen en portretten nagelaten. Bovenal was ze 'verhalen vertelster'. Op jonge leeftijd kreeg ze syphilis. Op de latere foto's ziet ze er uit als een uitgemergeld wrak, ze woog in die jaren niet meer dan 35 kg en was zo zwak dat ze nauwelijks nog kon staan. Men vermoedt dat ze waarschijnlijk meer last heeft gehad van de langdurige behandeling met Kwik en Arsenicum dan van de syphilis zelf. Ze beweerde, enigszins ironisch bedoeld, haar ziel aan de duivel te hebben verkocht om beroemd te worden met haar verhalen. Nu, beroemd is ze in ieder geval wel geworden.
Vanuit Rungsted bezochten we Louisiana, een schitterend museum met moderne kunst, zo'n 15 km noordelijker, aan de kust. De beeldentuin met werk van Henry Moore, Jean Arp en vele anderen maakte de meeste indruk op ons. De oorspronkelijke villa is uitgebreid met meerdere bijgebouwen in een verrassende architectuur. De tuin staat vol met de meest mooie bomen en struiken en ieder hoekje biedt weer een nieuwe kijk.
De volgende dag voeren we naar het Zweedse eiland Ven (oude spelling: Hven). Het eiland is zó groot, of moet ik zeggen zó klein, dat je het in 2-3 uurtjes kunt rondfietsen, wat we deden. Een eiland met geschiedenis. Op de route van de oude pelgrimswegen naar o.a. Santiago di Compostello was dit eiland een geliefkooste stopplaats. Tycho Brahe, een bekende astronoom, had er zijn observatorium gebouwd in de 16e-17e eeuw op verzoek van de Deense koning Frederik de tweede. Het was een verzamelplaats waar vele wetenschappers uit heel Europa hun kennis deelden.
Hij, Tycho Brahe, dacht nog wel dat de aarde het middelpunt van het heelal was, en bewees dat aan de hand van een berekening die achteraf beruste op een foutieve factor en aanname.
In Malmø troffen we de twee Zweden die vorig jaar met ons opvoeren van Skudenes naar Farsund in Noorwegen. Ze lieten ons Malmø zien en met twee Noorse vrienden van hen hadden we een zeer genoeglijke avond. Malmø worstelt met zijn imago. De stad heeft een rijk verleden, maar slaagt er slecht in een aantrekkelijke stad te worden. De nieuwe gebouwen zijn architectonisch van hoge kwaliteit met veel opmerkelijke vondsten. Nieuw aangelegde waterpartijen en nauwe steegjes met huizen in mooie pasteltinten geven de wijk aan de havenkant een moderne yuppen uitstraling. De gezelligheid moet komen van de mensen die er bij mooi weer op de terassen en de boulevard vertoeven. Verbaasd en geintrigeerd bekeken we de gigantische, aan alle kanten scheve woontoren. Alles is zo scheef dat je er naar kijkend dreigt om te vallen. Van verre op Malmø toevarend zagen we deze kromme banaan boven de stad uitsteken en dachten dat er met de bouw wat mis was gegaan. De stad heeft meerdere gezellige pleintjes die af en toe pogen te imponeren als Franse of Duitse pleinen. Er zijn een aantal grote parken en er staat nog een deel van een kasteel uit 15e eeuw dat nu in gebruik is als museum.
Höllviken aan de noordzijde van het kanaal door Falsterbo is een mooie haven voor noord of zuidwaarts gaande zeilschepen en motorbootjes. Een klapbrug markeert de noordelijke ingang van het kanaal. Het kanaal laat ons een flink stuk afsteken op weg van Malmø naar Ystad aan de zuidkust van Zweden.
De kaart en de pilot laten ons weten dat de Zweedse zuidkust een moeilijk stuk kust is met hoge golven en branding bij harde aanlandige wind. De havens die er zijn, zijn veelal ondiep en er zijn maar een paar plaatsen waar je bij harde wind veilig naar binnen kunt varen. Ystad is zo'n plaats en daar willen we naar toe om daar het slechte weer dat eraan zit te komen, af te wachten.
Nu ja, we zien wel. Het is lekker warm in het schip, we hebben nog genoeg te lezen en proviand voldoende voor meerdere dagen.
bij de foto's:
Keniaans meisje geschilderd door Karen Blixen
2 x Henry Moore in Louisiana
avondlicht op Ven
2x Malmø
Geen opmerkingen:
Een reactie posten