Het is stil, de boot draait zachtjes van links naar rechts, stevig aan het anker.
De baai waar we liggen is niet groot. Op de achtergrond zien we de 7 Gezusters. Rondom lage rotsen waar alleen wat gras en laag struikgewas groeit. Met behulp van de plotter zijn we tussen de ondieptes door, rechts bij de ingang een rots vermijdend, naar binnen gevaren.
We hebben gezelschap van meerdere sterntjes die met hun dansende vlucht , af en toe biddend boven het water, visjes proberen te vangen.
Het is afgezien van de vogelgeluiden stil , heel stil.
Hjartøy is een eilandje iets ten westen van gebergte van de 7 Gezusters. Vroeger zouden hier mensen gewoond hebben en er zouden een paar vikinggraven zijn, maar die hebben we niet gezien.
We merken steeds meer dat ankeren een fantastische belevenis is .
Zo alleen en zo een met de natuur. De boot draait zich naar de wind en geeft achter de sprayhood een zeer prettige beschutting.
Met het eten worden we steeds creatiever.
Vandaag hadden we bij gebrek aan beter het volgende recept:
gebakken aardappelen met zeespek, ei en groenten .
men neme:
een stuk gerookt spek, minstens een maand opgehangen in de boot , die regelmatig van links naar rechts slingert en daardoor de karakteristieke smaak van zeespek krijgt.
Men snijde de zeespek in dunne reepjes en gooit dat in een wijde koekenpan.
Daarbij voegt met 2 á 3 in dunne reepjes gesneden rauwe aardappels.
Laten bakken op een zacht vuurtje.
Men neme een halve, enkele dagen oude, courgette en een wat rimpelig geworden paprika en snijde die eveneens in smalle reepjes. Met wat olijfolie bakken in eveneens een wijde koekenpan.
Kruiden naar smaak.
Als de aardappels en het spek bijna klaar zijn ( na ± 10-15 min) een ei per persoon toevoegen, in de zelfde pan na het zooitje wat opzij geschoven te hebben.
Naar smaak tabasco en kruidenzout over de groenten.
Eet smakelijk.
Een glas wijn uit een plastic zak van de Vinmonopol maakt het geheel tot een feestelijke maaltijd.
De Vinmonopol is de staatswinkel waar wijn en sterke drank verkocht wordt in Noorwegen. Zelden zo'n grote hoeveelheid verschillende soorten wijn en sterke drank gezien.
Maar wel 3 keer de prijs van wat het in Nederland kost. Een eenvoudige landwijn kost hier €10, een beetje aardige wijn al gauw € 15-20.
Niet vreemd dat hier wijn ook in plastic zakken verkocht wordt, ze lijken aardig door de kartonnen verpakking, maar het is toch echt een plastic zak waar je de wijn uit drinkt.
Deze 2 en 3 liter verpakkingen zijn iets voordeliger en omdat je niet kunt zien hoeveel er nog in zit drink je meer dan wanneer het uit een fles komt. Voor de Noren zijn de pakken niet aan te slepen.
De mevrouw in de winkel zei troostend je moet niet naar de prijs kijken.
Zelf had ze de duurdere wijn uit een doos in de keuken staan . Ben benieuwd wat ze in de kamer heeft staan.
Het laatste glas Argentijnse bocht staat voor mijn neus. Ik neem de laatste slok. De plastic zak , die meer lijkt op een halflege infuuszak zonder slangetje is vrijwel leeg.
Hij is klaar voor de afval.
Morgen varen we naar Brønnøysund, een klein stadje , waar we weer boodschappen kunnen doen en de Vinmonopol gaan bezoeken.
Nog maar weer eens een andere soort plastic wijn uitzoeken, de laatste was te zoet.
Inmiddels hebben we weer een aantal zeearenden gezien, alleen of als paar.
Mooi om te zien hoe twee zeearenden hoog in de lucht hun baantjes trekken, af en toe heel dicht naar elkaar toe en dan weer van elkaar af zwenkend.
Het is koud en we trekken ons terug in ons warme bootje.
Het lijkt erop dat het mooier weer gaat worden .
We zien wel, ik groet U, mede namens mijn echtgenote Nienke,
Rob
bij de foto's:
aan de steiger bij de Swartisengletsjer, weerspiegeling in het water in Bodø en Parnassia.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten