Als opstappers mee aan boord bij vrienden varen we richting Dene-marken. We hadden het bedenke-lijk genoegen, bij gebrek aan wind, tot en met het Noord-Oostzeekanaal door de Duitse Bocht te moeten motoren. Motoren met een zeilschip is zoiets als fietsen met een brommer. De vergelijking is wat krom, om fietsen te vergelijken met motoren en brommeren met zeilen. Je komt vooruit met je scheepje op de motor en je bereikt mits het motortje blijft draaien je bestemming, dat dan weer wel. Maar is het een genoegen?
De slappe deining ten gevolge van een wind-rijkere plek ergens verder op de Noordzee doet het schip rollen. Het grootzeil dat we uit luiheid hebben laten staan of laten we het positief melden, dat we in afwachting van wind alvast hadden gehesen, laat zich wat bollen door de vaarwind. Regelmatig kijk ik om me heen om steeds weer tot de ontdekking te komen dat er vrijwel niets te zien is behalve de vrijwel gladde zee en door vage nevel omhulde eilanden in de verte. Stilletjes hoop ik de vinnen van een paar bruinvissen te zien. Maar nee, het stukje zee waar we varen is blijkbaar niet interessant voor een vismaaltje. De jonge makreel is in deze tijd van het jaar nog spaarzaam in de zeegaten tussen de eilanden.
Eigenlijk is de nacht op zee het aardigste. Je ziet ondanks het duister veel. De volle maan verlicht het water met een brede lichtweg naar het schip en wanneer je naar het Noorden kijkt is er het flauwe licht van de zon achter de horizon. De zon, die haar reis onder de Noordpool door, naar haar opgang in het Oosten maakt. Op onze reis naar Noorwegen 3 jaar geleden werd dat licht van de zon in het Noorden steeds helderder totdat we op de Lofoten de zon niet meer onder zagen gaan.
Samen, Nienke en ik, lopen we, of beter gezegd, zitten we in de nachtwacht van 11 tot 2 en van 5 tot 8 uur. Samen knus achter de sprayhood met een dekentje over de benen. Om de beurt scannen we een 360º-rondje over het wateroppervlak, waarbij we ook de lichten van de schepen proberen te koppelen aan de AIS gegevens op de plotter. Telkens als we het volgende waypoint bereiken stellen we de koers op de stuurautomaat bij naar het volgende waypoint. Ieder uur noteren we de positie van het schip in het logboek.
Behalve het geluid van de motor is het stil om ons heen, de wolken glijden als groteske grijs-zwarte bloemkolen lang de hemel, aan één kant verlicht door de maan. Het schip trekt felgroen fluorescerende strepen in het donkere zeewater. Een gratis lichtspel van het plankton. We zijn ons terdege bewust van onze nietigheid in dit vredige wijdse zeelandschap, dat bij harde wind zomaar een vijand kan worden.
Onze vrienden liggen tijdens onze tweede wacht te slapen. We laten ze een uurtje langer slapen, het is immers geen straf om zo de wacht uit te zitten. Het motorgeluid dat op de achtergrond te horen is ervaar ik als een muziekinstrument dat melodieën lijkt voort te brengen, melodieën met een zich herhalend thema, dat ik niet uit mijn hoofd krijg. Niet dat ik oververmoeid was of hallucineerde, maar mijn waarneming veranderde in die nacht op zee.
Na een welverdiend rustdag in Rendsburg op 2/3 afstand in het Noord-Oostzeekanaal en een volgende etappe naar de Engelse Yachtclub, vlak bij Holtenau, kunnen we voor het eerst lekker zeilen. Met een rif in het grootzeil, stuiven we met een flinke bries de Kieler Bucht uit, richting Sonderborg. Er zijn zeil-wedstrijden vanwege de Kieler-Woche. We moeten af en toe uitwijken voor de boten in het wedstrijdveld.
Wat een genot, het schip ligt op haar stuurboord-oor en haar hekgolf slaat bruisend om bij de spiegel. Het log laat een snelheid door het water zien van 7.5- 8 knopen. Voortdurend kijken we of de zeilen niet bijgesteld moeten worden.
‘s Nachts varen op de motor mag dan een bijzondere ervaring zijn, voor het blije gevoel kies ik liever voor het varen onder zeil met een mooie westenwind, de zeilen strak en de schoten vast.
Ik ben nog niet toe aan een motorboot is mijn conclusie, maar over een aantal jaren, misschien, en dan ook eens vaker ‘s nachts varen?
bij de foto's: Sonderborg en onderweg naar Augustenborg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten