Ja,dat kan als je aan het water woont. De voordeur open en met in de woon-kamer al onder gebonden schaatsen de weg oversteken, bijna struikelen over het lage hekje en dan voorzichtig op het tot ijs getransformeerde water stappen. Een beetje eng,vooral als nog niemand voor je over het ijs is gegaan. Toen wij de ijzers onder bonden (helaas waren we vergeten ze te laten slijpen) waren er gelukkig al een paar eerstelingen onze voordeur gepasseerd. Een dun laagje sneeuw verhult de bobbels en de scheuren zodat we bepaald onbezorgd de benen uitslaan. Het valt ons mee, we komen redelijk vooruit en verder op wordt het schaatsgenoegen alleen maar beter als ook de sneeuwlaag door de wind blijkt weg geblazen, een spiegelgladde ijsvloer strekt zich uit voor ons. Zwierend glijden we over de Geeuw richting IJlst. Een waterig zonnetje doet zijn best om door de nevelige winterwolken het onderland te belichten. De landerijen zijn wit van de sneeuw, de spaarzame bomen en struiken langs de Geeuw wit berijpt.We genieten van de omgeving die zich zover het oog reikt van haar mooiste kant laat zien. Bij IJlst slaan we na de Molen links af het vaartje in, waar we moeten klûnen bij de brug.Vandaar rijden door naar de Wijde Wijmert. Het ijs is even van mindere kwaliteit door de verwaaide takjes riet en door de wind opgeworpen ribbeltjes. Naar IJlst 'om de west' is het ijs weer prachtig en we wanen ons op ijs dat zojuist is geprepareerd voor een WK. Vóór de brug lijkt het ijs niet vertrouwd, de optie om 300 meter te klûnen verwerpen we en we keren om op onze glij-ijzers en nemen de dezelfde weg terug.Er staat vrijwel geen wind en we horen alleen het krassen van de schaatsen. Op de Geeuw is het nogmaals genieten, als we steeds beter in balans op Sneek afstuiven, langs de eendjes en de meerkoeten die een groot wak openhouden bij het aquaduct, langs het schoongemaakte ijsveldje van een paar enthousiaste ijshockeyers, langs de 'koek en sopie' van een paar slimme jonge ondernemers en langs een kindje dat ondersteund door haar moeder op haar dubbelijzers probeert overeind te blijven.Vreemd idee daar waar we anders varen, 'lopen we schaats' over het ijs. Zal het deze winter er toch dan weer een keer van komen? Een elfstedentocht langs onze voordeur? We zijn er klaar voor, de stoelen op de kade, een pan met warme chocolademelk op het vuur, zicht op de stempelplaats, wat wil een mens nog meer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten